Pantang koboi

30 Mei 2010, hari yang ke 26 berpantang...

Alhamdulillah, dah rasa banyak yang saya boleh buat, dah boleh jalan laju sket, dah boleh handle Husna, tak macam masa mula-mula dulu, nak mengensot pun teragak-agak... tapi rase nya saya ni berpantang ala koboi je...agak-agak badan boleh buat, saya blasah je buat...hari yang ke26 ni saya dah bawak Husna jalan-jalan tgk alam....



Ni kalau org-org tua yang jaga saya ni, memang tak dibenarkan sama skali keluar sesuka hati macam ni....takut jugak sebenarnya, takut bentan..tapi sebab rase badan boleh buat, dan bosan duduk rumah, saya keluar jugak bawak Husna jalan-jalan...ape yang mencabar bile bawak baby berjalan-jalan ni bila dia nak menyusu, lagi-lagi saya yang still bagi Husna susu badan, bila dia dah start menangis dan mencari-cari, gelabah jugakla saya nak cari tempat paling sesuai nak bagi dia susu di tempat yang terbuka dan ramai orang. Lagi 1, bila dia poo secara overload...abes seluar baju kene poo poo dia...baru nak melaram sket, dah spoiled dgn poo poo dia..Hahaha..

Memang betul bile dah ade anak ni, hidup akan totally berubah seperti yang saya alami sekarang ni, tidur memang tak akan lena, setiap masa 24/7 kalau boleh hanya untuk si kecik ni, pantang dia menangis, pasti diangkat, lagi gelabah kalau si kecik menangis tak berhenti-henti dan kita tak tau ape punca dia menangis...macam-macam andaian yang saya buat...Sakit perutlah, susah nak bernafaslah, pampers dah penuhlah, lagi-lagi bile semua andaian yang kita buat tu semua tak betul...lagi gelabah dibuatnya..

Perangai Husna skarang, dia suka menangis sekuat hati macam kene dera...ngeri je dengar dia menangis..gelabah tak tentu pasal dibuatnya.. hati dah susah sebab tak lama lagi dah nak naik keje, nak bagi Husna dijaga oleh org..Hmm..gundah gulana dibuatnya..takut org tak terlayan dengan kerenah baby ni...
lagi-lagi die suke dikepit bila nak tidur...sambil mulut penuh dengan B...aiya..Husna sayang...risau ibulah...lagi-lagi nti ibu kene jaga awak sorang-sorang...

Jaundis

Dah kenape pulak sayang ibu jadik gini ni....dah macam robocop je ibu tengok.....

Sian Husna, pada hari ke-3, Husna kena jaundis...Nurse yang datang melawat Husna masa hari ke-3, belum sempat duduk dah ckp Husna kene kuning...Risau hati ibu time tu, tapi memang dah biasalah kan..bby baru lahir kene Jaundis...

Keesokan harinya, Husna diminta ke Klinik Kesihatan untuk cek darah, bacaan time tu tak brape tinggi, 228 sahaja, then doktor mintak saya follow up untuk hari seterusnya.... Disebabkan saya nak balik umah mak mertua di seremban, so saya buat cek up kat Hospital Seremban.... Bacaan untuk hari ke-4 makin naik menjadik 298..makin tinggi... Masa dapat call dari pihak hospital suruh admit hospital, hati gundah gulana dibuatnya. Kalo boleh saya tak nak masuk hospital dah tp terpaksa demi Husna tersayang....Sayang anak ibu ni.....


Malam pertama Husna dijaga oleh nurse-nurse kat sana, saya cume dtg melawat Husna kejap-kejap je....bile dengar Husna menangis, cepat-cepat saya datang nak bagi susu.. Masa tu susu belum produce lagi... rase nak nanges bile suap B kat mulut Husna tp die still mencari lagi...tak kenyang ye sayang...sian dia... Hari ke-5 barulah susu mula produce sampai bengkak B saya...masa ni baru puas nak bagi Husna susu... Masa susu tak cukup, nurse minta saya supaya berehat je malam tu, tak payah bagi Husna susu, diorg akan bagi FM kat Husna..terkilannya hati bile diorg ckp nak bagi Husna FM..tp takpela sayang....nti ibu topup balik dengan susu ibu ye... Masa dengar Husna nangis, saya tak boleh buat ape-ape sebab nurse dah tak bagi saya amik Husna... nak tidur pun tak jadi walaupun mengantuk sangat time tu...Lama juga saya dengar Husna nangis...tak sampai hatinya ibu..................


Malam ke-2, baru lah Husna dapat tido dengan saya, sebab bacaan jaundis makin berkurang, Husna pandai tau, malam tu die memamg tak nak masuk dalam lampu UV tu....panas, die lebih suka berkepit bawah ketiak ni ha...hahaha...tiap kali saya masukkan dalam lampu UV, setiap kali tulah dia mula menangis nak mencari-cari, bila diangkat, senyap je...susu pun tak mau dan trus sambung tido..pandai anak ibu ni, panjang akal dia... Nurse yang datang melawat sampai 3kali datang kat saya dan kejutkan saya yang tgh mengepit Husna supaya masukkan Husna bawah lampu, tapi die still tak nak jugak...at last bile nurse masukkan dan tido secara menyiarap, barulad dia tido nyenyak..itupon tak sampai 3jam....dah pagi...

Keessokan hari, bile doktor nak cek, doktor ckp Husna still ade kuning....susah hati da time ni...takut tak boleh nak discharge..tgu punya tgu...atlast kali ke2 cek, kuning husna tak tinggi sangat dan boleh discharge...Syukur sangat time tu, sebab dah tak sanggup tgk Husna duduk bawah lampu tu, sangat tak selesa...dahla asik kene cucuk amik darah je...

Untuk elakkan husna kene jaundis lagi, saya makin kerapkan bagi susu, susu pun makin banyak..Alhamdulillah, banyak rezeki anak ibu..kadang-kadang Husna marah sebab susu banyak, dia tak sempat telan, tersedak-sedak dibuatnya...hihi...

Semoga Husna sentiasa sihat,membesar dengan baik ye sayang.... :)

Detik 4 Mei 2010 (part2)

ok...dah boleh sambung part 2, husna sedang nyenyak diulit mimpi....stail kuak lentang...comel sngt tgk die tido..macam-macam gaya die buat..gaya otomen pun ade...stail tabik pun ade..almaklum la 2-2 tok ayah die askar...hihi...

--------------------------------

6.30am

Nurse datang lagi cek CTG, dan of course kene seluk lagi...now dah 5cm, sakit makin menggila..Allah je yang tau...zikir-zikir tak lekang dari mulut, sentiasa membasahi bibir...apa yang saya perasan, saya tak menjerit pun sepanjang contraction, cume mimik muka yang menggambarkan betapa sakitnye saya, sorg lagi nurse dtg macam tak percaya dah bukak 5cm, die pun sibuk nak seluk jugak...2 orang seluk, nurse ke2 ckp, aahla dah 5cm....bawak die ke labour roomla... Saya dibawa ke labour room dalam pukul 7am... sebelum tu saya dah mesej hubby soh dtg cepat sebab dah nak masuk labour room da....dalam kol 7.30am hubby dah sampai, sempat lagi saya mesej-mesej dengan hubby...dia asik ty bl die boleh masuk labour room....

--alamak husna mengeliat plak...kejap sayang, ibu nak tulis blog ni...wuwuwu----ok, sekadar mengeliat je...die sambung tido da----

7.30am
Sepanjang malam saya mmg tak boleh tidur...Saya rase dari 5cm tu nak ke 10cm cume 2jam lebih aje....sungguh cepat progress...saya pun rase macam eh yeke, dah bukak 7cm....8cm....9cm.....cume dari 9cm nak ke 10cm tu macam lama skit, maybe sebab saya dah rase nak meneran tp doktor tak bagi...tp saya blasah teran jugak sebab dah tak boleh nak control....ntah brape ramai doctor yang keluar masuk tgk saya kat dalam labour room tu, nurse pun sama, keluar masuk, keluar masuk....saya dah tak kesah da...yelah, kan kite dok terkangkang, ramai plak yang tgk....takde rase malu dah...skali masuk sorg doctor perempuan, berbadan besar, nmpak dah berusia dan berpengalaman, sambil tgk CTG baby saya, sambil godek-godek anu saya....sakitnye Allah sajela yang tau...bile die suruh saya teran, saya teran..ganas doktor ni..bile die dah keluar lega saya..hahaha...masuk pulak doktor lelaki, macam mamak, muda lagi...die pun sibuk seluk-seluk saya...adeh, dgn die saya malu sket, sebab sebelum tu yang masuk sume doktor perempuan, dia je sorg doktor lelaki...tp die seluk tak sakit sangat.lembut je die buat....doktor bagi masa sampai pukul 8.30am...nak tgu 10cm....Masa saya sakit tu, saya cume dibagi sedut gas tu je nak bagi kurang rase sakit... Masa menahan sakit tu, tiang katil yang saya pegang tu macam nak je saya patahkan...Alhamdulillah, masa dah 10cm tu, doktor dah standby depan saya...Dr. Melissa, baik doktor ni, muallaf, cina Islam....mula-mula saya ingat die bukan Islam.

9.00am

Hubby dapat masuk time ni..die cepat-cepat pegi kat kepala saya dan tolong saya angkat kepala masa nak meneran. Sambil bagi kata-kata semangat..Sakit makin menggila, setiap kali contraction, Dr. Melissa suruh saya teran....Saya tak reti nak meneran, saya teran kat muka...banyak kali jugak saya meneran tapi tak berjaya....Dr. Melisa sentiasa meyakinkan saya, ajar macam mana nak meneran, tp saya tetap nak meneran kat muka..merah-merah muka dibuatnya... Yang kelakarnya, masa saya nak meneran, poo poo keluar skali...hahaha...tulah, tak poo poo sebelum nak bersalin, macam nila jadiknya..hahaha..tp saya tak perasan pun, bau takde pon...nurse yang ckp awak tak poo poo dl ke sebelum ni..saya ckp tak....pastu die ckp patutla...hahaha...

Teran punya teran....at last Dr Melisa keluarkan tempat letak kaki tu...disebabkan tempat letak kaki nilah, banyak koyak dan saya menerima jahitan yang banyak, saya tak pasti, tp mmg lama Dr. Melissa jahit.... Setiap kali contraction saya teran...setiap kali tu lah saya ketap bibir dgn gigi...dan mengeluarkan bunyi...Dr ckp jangan bunyi...tp saya dah tak boleh control , nak jugak keluarkan baby saya secepat mungkin, sakit sangat dah rase..tak tertanggung... Bila kepala baby dah nampak, Dr ajak suami saya tengok kepala bby, tp hubby taknak..takut kot...hahaha...saya teran lagi sekuat hati....and at last, keluarla KHALISYA HUSNA ke dunia tepat pukul 9.41am...

Alhamdulillah, masa Dr. Melissa letak husna kat atas dada, saya bertakbir....AllahuAkhbar..AllahuAkhbar, sambil menangis teresak-esak....sambil mengusap-ngusap tangan Husna dan peluk Husna seerat mungkin.....perasaan time tu Allah saje yang tahu...Hubby sekadar memandang kami dan mengesat-ngesat airmata saya yang keluar....dalam 2-3minit saya dapat usap Husna, nurse amik untuk bersihkan Husna, mase tu plasenta dikeluarkan, dan menerima jahitan, walaupun dibius, masih terasa kesakitan kesan dijahit...Saya cube bertahan....sekali sekala saya sedut gas tu...dalam 20minit saya kene jahit...lama tau nak tgu siap..sabar ajela...

Sambil-sambil saya dijahit, nurse bawak husna dtg, saya bagi die susu....susu ade keluar..alhamdulillah.....sambil belai-belai Husna saya bagi die susu, pandai Husna hisap.....

Selesai semua.....Dr. Melissa serahkan saya pada nurse-nurse pelatih untuk dibersihkan... Lepas tu saya diberi taklimat, try jugak dengar walaupon tgh penat-penat tu...taklimat pasal breastfeed, pemakanan dalam pantang, cara-cara nak jaga luka... Lepas tu saya diberi Milo...bayangkan saya guna tenaga untuk bersalin dengan makan malam sebelum tu je..bfast pun tak..

11am

Saya dibawa ke ward...masa tu sakit jahitan dah terasa, nak bergerak susah sangat sebab saya kene jahitan yang banyak... Nak ke toilet terpaksa dipapah oleh hubby, bila dah abes waktu melawat terpaksala saya survive sendri...Maka bermulalah kehidupan saya sebagai seorang ibu...Alhamdulillah, semuanya selamat...

Kepada semua staf Hospital Sungai Buloh, terima kasih saya ucapkan....diatas kesabaran melayan saya sepanjang proses bersalin....Hospital ni sangat recommended, layanan tiptop, tak adegan marah-marah, sume bersabar melayan....dari mula-mula saya masuk sampai discharge hospital. Especially Dr. Mellissa yang menyambut baby saya. Nurse-nurse pelatih kolej kejururawatan pusrawi, lembut je melayan saya.

muka baru lepas melahirkan husna, bibir lebam gile akibat ketap bibir dgn gigi...3-4hari baru hilang....sakit tak sakit bersalin sampai bibir lebam, lepas ditegur adik pasal bibir ni baru saya rase sakit bibir ni bengkak...
hUbby ckp, masa saya bersalin, r amai sangat pom pom girl bagi sokongan...yelah, kat depan saya masa nak bersalin tu ramai nurse yang doktor yang menjerit.."ok puan, teran lagi, geram..geram kat bawah ni, bukan kat muka, k..pandai..pandai.." macam-macam diorg jerit bagi sokongan...saya tak kesah dah time tu, yg penting bby selamat keluar...hihi

beberapa jam lepas melihat dunia...

KHALISYA HUSNA BINTI MOHD MOKHTAR
weight: 3.16kg
lenght: 51cm

Detik 4 Mei 2010 (part1)

hari ke10 baru saya terajin nak buat entri pengalaman melahirkan husna.....
Pengalaman melahirkan anak kali pertama saya takkan lupa sampai bile-bila. Satu pengalaman yang menakjubkan yang menunjukkan kekuasaan Allah dan kekuatan seorang wanita yang sanggup bertarung nyawa melahirkan kalifah Allah dimuka bumi untuk meneruskan perjuangan. Semoga Husna menjadi anak yang solehah bila dah besar nti..Amin....

30 April 2010 (2pm)

Tengah sibuk-sibuk berfesbuk, saya terasa nak buang air kecil...Masuk bilik air, skali saya nampak tompokan coklat kat panty liner...rase macam excited + nervous sikit sebab sayakan dah overdue..so dgn tanda ni mungkin dah datang alarm bahawa saya bakal melahirkan bile-bila masa saje..Kawan-kawan yang lain pun dah sibuk-sibuk tanya dah bersalin ke belum...penat tau nak jawab....huhu.. Keluar bilik air, saya tanya kat makcik saya, saya ckp tompok coklat dah keluar tp tak sakit, makcik saya ckp xpe...mmg tak sakit, tgkla sampai ptg karang kalo sakit bleh anta g hospital....tapi sampai petang saya rilex aje...siap boleh tolong pakcik saya yang kebetulan ade tempahan catering aritu, so saya cube sibuk-sibuk dan aktifkan diri tolong pakcik saya, supaya boleh bersalin cepat...tak sabar dah time tu...erm...sampai petang pun masih takde tanda nak bersalin. Hampa.... saya pun drive sendri balik rumah... (siang saya dok umah makcik sebab sorg2 kat rumah hasben keje)...

1hb Mei 2010 (6.45am)

Bangun pagi-pagi nak solat subuh, masa nak bangun tu ade terasa sumthing keluar dan membasahi panties saya...Apelagi cepat-cepat masuk bilik air...cek..tgk ade lendir dan darah...terus rase macam waaaaaa...sukenya aku..macam nak melompat-lompat dalam bilik air...Cepat-cepat amik wuduk solat n bagitau kat hubby dah turun darah, hubby macam panik, die trus decide nak bawah saya pegi hospital je, tp saya tak mau..sebab tak sakit langsung. Hubby soh saya mandi n siap-siap, tp saya delay-delay je, ajak die bfastla...tgk tv dulu la.. hubby bgtau kat akak ipar...akak ipar soh saya pegi hospital cepat-cepat... pastu MIL plak tipon soh g spital, so dgn desakan diorg tu, saya pun siap-siap pegi hospital...

Masa on da way nak ke hospital, saya mesej ayah, mesej makcik2 sume bgtau saya nak ke hospital, sume mendoakan supaya selamat segalanya. Tapi nak dijadikan cerita, half way kami ke hospital sungai buloh, saya ckp dengan hubby saya tak sakit langsung... tak nak g hospital, nanti asik kene seluk.sakit....so, hubby pun trus decide nak ke Sentul, menghadiri majlis perkahwinan kawan dia yang dia mmg dah plan nak pegi since semalam. So, saya pun ok ajelah...tp dalam hati ni ade jugak rase risau kalau jadik ape-ape...On da way nak ke Sentul jalan kjam giler..saya ckp dengan hubby, kite ni buat keje gilekan.....HAHAHA...tp xpela, saya tak rase sakit pun....Masa on da way ke Sentul, Mil call, ty kat mana, bila saya ckp kat Sentul nak g kenduri kawen, apo laie....kene bebella den dgn Mil den...die kata saya main-main...HAHAHA...trus ckp ok..ok..ok..kitorg g spital cepat-cepat tp tak g pon....ekekeke...ampun mak, kitorg tipu mak....

8.00pm

Ingat pas balik kenduri kawen, saya nak ke hospital terus, tp cancel sebab badan dah hapak gile..ckp ngan hubby nak balik umah dl, nak mandi dl, baru g spital, so kami balik umah dl, dah lepak-lepak depan tv, saya rase tak sedap hati, ajak hubby g hospital malam tu jugak....kebetulan kat kiri kanan rumah saya ade org buat kenduri..belah kiri India tgh semayang siap bawak2 tandu lagi...sebelah kanan cina pulak buat kenduri siap ade kemah, kami dah tak boleh nak keluar dari rumah..jalan 2-2 tutup, kami dah STUCK!! hati dah risau da ni...takut jadik ape-ape kat baby, dalam kol 10 barulah kami boleh keluar dari rumah.. ini kali ke2 saya masuk hospital, 1st time mase false alarm tu, ni kali ke 2 pun false alarm jugak, tp xpelah...pergi untuk pastikan baby ok dlm perut saya ni...at last pukul 1.30am saya dah boleh discharge sebab pintu rahim belum bukak....tension pun ade...dah 2kali masuk hospital, ingatkan boleh bawak baby balik rumah...tpi hampa...

2hb Mei 2010 (lepas subuh)

Turun darah masih keluar...kali ni sikit-sikit je...tp still tak rase sakit, so sepanjang hari saya buat tak tau je, hari tu saya just borak-borak dengan baby...suruh die keluar cepat. Saya ckp saya tak nak kene induce....erm kalo 4hb saya still tak de tanda nak bersalin, alamatnye mmg kene induce....so secara logiknya, 4hb komfem baby saya akan keluar....

3hb Mei 2010

Siang hari masih takde tanda-tanda sakit...rilex aje...tp pagi tu tgh basuh pinggan tibe-tibe saya macam terkencing, laju je air keluar tak boleh kawal, tp dlam kuantiti sikit je. Mesej bgtau hubby, nak sedapkan hati saya ckp mungkin saya terkencing tp rupa-rupanye mmg air ketuban. Malam tu dah plan nak pegi amik adik yang belajar kat UiTM Shah Alam, sebab dia dah abes exam and cuti sem....Pukul 9pm saya dah gerak ke Shah Alam, masa tu dah ade rase sakit contraction setiap sejam sekali...tp still boleh control, dalam kol 11pm, makin lama makin kerap sakitnya... sampai je rumah, saya terus duduk...tarik nafas panjang-panjang, try to calm down....tgh comfuse betul ke tu sakit contraction, makin lama makin kerap...setiap 10minit die dtg...bgtau hubby dah makin kerap dah sakit perut ni, tp hubby boleh buat donno aje...mungkin saya dah masuk hospital banyak kali tp xde plak baby keluar. tu yang die buat donno je, smpai saya merajuk sambil menahan rase sakit yang makin kerap tu...bile die tgk saya dah merajuk, die datang pujuk...ty saya betul ke dah sakit..saya ckp takdela tak sakit, menipu, sambil berkerut-kerut kening menahan sakit bl contraction dtg...saya siap soh die tido lagi tp die taknak....saya pun buat-buat tido...tp kening berkerut-kerut...at last, saya dah tak tahan, akur jugak dengan hubby yang pujuk-pujuk saya supaya pegi hospital..on da way ke hospital sakit makin kerap, 5minit sekali....sampai je hospital, hubby cakap, kali ni jangan kene discharge lagi, saya balas, InsyaAllah, kali ni kite bawak baby balik rumah...

Masuk wad, cek sana cek sini, kene seluk baru bukak 2cm...doc bagi masa sampai pukul 8.30pagi esok untuk cek balik bukaan...Makin lama makin kerap contraction datang...Nurse suruh hubby balik, kesian die tgu lama-lama kat luar, saya jumpe hubby, suruh dia balik dl, pagi besok datang semula....so hubby pun balik dl dgn muka yang kelat mengantuk...kesian pun ade.

Kat dalam wad, saya asik beralih katil, sekejap nurse soh duduk bilik lain, macam bilik menunggu untuk tgu bukaan. Saya sorg-sorg dalam bilik tu, tgk masa berlalu sangat pantas....sekejap je dah nak pagi..dan sakit contraction pun makin bermaharajalela...nurse ckp kalo sakit panggil diorg, tp saya cube kuatkan semangat, sakit-sakit jugak, Allah saje yang tau, mmg tak duduk diam, zikir nabi yunus tak lekang dari bibir...sentiasa saya ucapkan....Sakit nya SubhanaAllah...mmg wanita ni hebatla....

4 Mei 2010 (5am)

Tepat-tepat pukul 5pagi, tgh sakit contraction yang menggila, air ketuban saya pecah, air turun mencurah-curah membasahi katil dan lantai....banyak sangat air ketuban yang keluar, saya panggil nurse tapi sorang pun tak datang, saya cube berjalan pegi ke kaunter depan, rupa-rupanya ramai nurse yang tidur...ceh..hampeh, patutla saya panggil takde sapa yang dtg...tp nasib baik ade sorg nurse yang berjaga kat kaunter tu, saya bgtau air ketuban saya dah pecah. Dia bagi kain dan pad suruh saya tukar...sepanjang saya jalan ke katil, air meleleh-leleh basah ke lantai, nurse tu kate takpe...cleaner ade nak bersihkan..huhu..ok takpela...saya pun jalan ke katil, bile contraction dtg, saya terberhenti sekejap....pad yang nurse bagi langsung tak membantu...air ketuban lagi banyak keluar...tak berhenti-henti sampai basah....Nurse tu pun buat CTG, cek jantung baby. kene seluk lagi time tu dah bukak 4cm..sepanjang-panjang malam sakit tu baru progress 2cm je...erm, saya redha,,sakit makin menjadi-jadik...nurse bagi ubat untuk saya poo poo, tp bile die dah tgk sakit saya makin dashyat...ekspresi muke saya la die tgk makin dashyat...die kate tak payahla g poo poo, kang awak teran-teran kuar baby plak...saya pun mmg dah tak larat da nak ke bilik air.....

to be cont...... saat-saat ke labour room...

Husna, we love U

Hari ke 8 husna lahir ke dunia, dan sejak dari hari tulah, kehidupan saya totally berubah...sudah tiada perut yang besar dan bergerak-gerak yang ikut saya ke sana ke mari....

Badan belum slim lagi..hahaha...perut pun dah tak macam anak dara dulu, perlu buat treatment untuk kembali ke asal, xpe....saya redha...sume kerana husna....

Hari ni hari kedua saya berurut, sedap kene urut, berbengkung sume...waktu berpantang ni macam terseksa je rase, sume pergerakan, makanan sume terbatas..... banyak mende tak boleh makan, tension tau, pergerakan pun slow mcm siput...masa hari ke2-ke3 berpantang dulu lagila terseksa, nak pergi toilet pun kene papah dengan hubby, sampai die kene teman saya dalam toilet takut jadik apa-ape.....tp dah masuk hari ke8 ni, alhamdulillah, jalan dah boleh speed sket...duduk pun dah tak takut-takut..luka ni dah okey sket kot...tak penah nak tgk....ngeri weh.....

Husna so far tak banyak sangat ragamnye....tido aje kejenya....kalo die lapar barulah die merengek mintak susu.....pastu sambung tido balik....ni lah aksi si husna ni kalo tido tak berbedung...macam-macam aksi die buat....seronokla tu dah bebas ke sana kesini, dalam perut dl pergerakan terbatas.


skrang saya berpantang kat rumah mak mertua di seremban, berpantang skali dengan kakak ipar..so mak kene jaga 2org yang sedang berpantang dgn sorang cucu, anak kakak ipar yang sulung...kadang-kadang sian tgk mak terkejar-kejar dengan cucu, nak buat keje rumah, macam-macam lagi nak kejar, sampai tak cukup kaki tangan dibuatnya...nasib baik adik saya tgh cuti sem skrnag, so saya import die mintak tolong die jaga husna n kadang-kadang tolong mak.....

erm...sian kat ayah husna, kene duduk sorang-sorang kat rumah...tuntutan keje, nak buat cemane....saya tgk hubby macam tak percaya die dah jadik seorg ayah,kadang-kadang terkeluar dari mulut die....' dah jadik ayah da aku" sambil duduk sisi husna, belai-belai husna....rajin jugak die datang duduk dekat husna, belai-belai, kiss-kiss husna..belek sana belek sini, smpai terjaga tido husna....huhu...muka husna so far banyak ikut muka hubby...jari panjang-panjang, mulut muncung....suke sangat buat muke complicated...kerut-kerut kening...huhu...

Banyak menda nak story, saya akan cerita saat-saat melahirkan husna dan masa husna warded masa dia kene jaundis tu, skang nak g perah susu,B saya dah sakit ...husna tgh tido.....

Ibu and ayah love u husna...welcome to the world, InsyaAllah, ibu ayah akan bagi yang terbaik dan yang termampu buat zuriat kami...Amin....

Khalisya Husna

Assalamualaikum.....

Bismillahirahmanirahim

Lama betul saya biarkan blog ni terbengkalai.....nak kene update marathon ni..banayk sanagt cerita yang nak dikongsi dgn korg sume...update pasal anak pun takde....Alhamdulillah, dengan izin Allah, saya telah menjadi ibu kepada seorg bayi yang comel, Khalisya Husna binti Mohd Mokhtar. Lahir pada 4 Mei 2010, pada pukul 9.41am di Hospital Sungai Buloh. Lahir secara normal dgn berat 3.16kg..

Introducing.....

Day 1

Day 2- nak kuar spital time ni...

Day 3...

Okay...jumpe lagi..husna da bgun nk nyusu plak...